24.9.03
Dagens Blix
Gode Hyrding! Konungs Vyrding,
Konungs Vyrding du ber med Skil!
Drott utan Like, som fyr ditt Rike,
Som fyr ditt Rike læt Livet til!
Gode Hyrding! Konungs Vyrding,
Konungs Vyrding du ber med Skil!
-------------------------------
Nokre Salmar, gamle og nye III, Christiania: Det norske Samlaget, 1875
Denne salmen, for langfredag, er ein av dei få frå det tredje heftet som ikkje har overlevd i bruk. Ein kan spekulere på kvifor. Kan hende har Bolling (s. 126) rett når han kommenterer: "Elles er det ikkje Blix sin styrke å skildre Kristi liding." På den andre sida: Blix har gjendikta fleire av dei klassiske pasjonssalmane, og det er sterkt arbeid.
Blix skriv her i ei form som ser enkel ut, men som er sers bunden, både når det gjeld rim, rytme og gjentaking. Eg trur noko av problemet ligg her, teksten er ikkje sterk nok til å bære alle gjentakingane. Mønsteret er Brorson-salmen "Her vil ties, her vil bies", det best kjende eksemplaret er Grundtvigs "Påskemorgen slukker sorgen".
Her er det rom for refleksjon over tilhøvet mellom tekst og tone. Elseth (s. 140-141) ser valet av "denne leikande rytmen" og tonen som eit liturgisk mistak. Det er vel ikkje heilt sikkert at det var Lindemans tone (den vi kjenner til "Påskemorgen") Blix hadde i hovudet, men det er sannsynleg; melodien er datert 1864. Men denne melodien er altså skriven til Brorsons alt anna enn muntre tekst. Eg trur tonen har endra karakter, tempo og framføringspraksis nett gjennom assosiasjonen til "Påskemorgen".
Blix har prøvd seg i det same formmønsteret fleire gonger. Det mest vellukka resultatet er utan tvil "Kling no klokka," som altså opphavleg var skriven til same melodi.
Oppdatering, 20.11.2003: Sjå heile salmen.
Send ein kommentar.
Gårsdagens Blix.
Konungs Vyrding du ber med Skil!
Drott utan Like, som fyr ditt Rike,
Som fyr ditt Rike læt Livet til!
Gode Hyrding! Konungs Vyrding,
Konungs Vyrding du ber med Skil!
-------------------------------
Nokre Salmar, gamle og nye III, Christiania: Det norske Samlaget, 1875
Denne salmen, for langfredag, er ein av dei få frå det tredje heftet som ikkje har overlevd i bruk. Ein kan spekulere på kvifor. Kan hende har Bolling (s. 126) rett når han kommenterer: "Elles er det ikkje Blix sin styrke å skildre Kristi liding." På den andre sida: Blix har gjendikta fleire av dei klassiske pasjonssalmane, og det er sterkt arbeid.
Blix skriv her i ei form som ser enkel ut, men som er sers bunden, både når det gjeld rim, rytme og gjentaking. Eg trur noko av problemet ligg her, teksten er ikkje sterk nok til å bære alle gjentakingane. Mønsteret er Brorson-salmen "Her vil ties, her vil bies", det best kjende eksemplaret er Grundtvigs "Påskemorgen slukker sorgen".
Her er det rom for refleksjon over tilhøvet mellom tekst og tone. Elseth (s. 140-141) ser valet av "denne leikande rytmen" og tonen som eit liturgisk mistak. Det er vel ikkje heilt sikkert at det var Lindemans tone (den vi kjenner til "Påskemorgen") Blix hadde i hovudet, men det er sannsynleg; melodien er datert 1864. Men denne melodien er altså skriven til Brorsons alt anna enn muntre tekst. Eg trur tonen har endra karakter, tempo og framføringspraksis nett gjennom assosiasjonen til "Påskemorgen".
Blix har prøvd seg i det same formmønsteret fleire gonger. Det mest vellukka resultatet er utan tvil "Kling no klokka," som altså opphavleg var skriven til same melodi.
Oppdatering, 20.11.2003: Sjå heile salmen.
Send ein kommentar.
Gårsdagens Blix.