BlixBlog

Som Guds Son eg no deg kjenner, / Ser di Allmagt grant og greidt.
Di Uppstoda Alt umspenner, / Som eg meg til Sæla veit,
All mi Von paa Livsens Laup; / Ja min dyre Kristendaup
I din Daude og Uppstoda / Kann eg som i Likning skoda.

Du til Livet skal meg vekkja, / Naar i Grav eg sig i Koll.
Lat so svarte Jord meg dekkja, / Beini morkna upp i Mold,
Eld og Alda glupa meg: / Naar eg døyr i Tru paa deg,
Skal i Livsens Hamn eg landa, / Du stod upp og eg skal standa.
----------------------
Nokre Salmar (Andre rettade og aukade Utgaava; Kristiania: Samlaget, 1883), nr. 17

Av påskesalmen (etter Kingo) "Som den gyllne Sol kann brjota" gjev eg att vers 7 og 8. Vers 7, fordi det ikkje var med i første utgåva (1869); vers 8, som er kraftig hos Kingo, og endå meir hos Blix. Særleg er eg svak for "Eld og Alda". Men sidan austlendingar ikkje veit kva "Alda" er for noko, spanderer eg Aasens ordboksdefinisjon (1873):

Alda, f. 1. Bølge, især om de store Bølger i Havet.

I denne salmen har Blix gjort mange endringar sidan Nokre Salmar I (1869).

Sjå heile salmeteksten.
Førre utgåva (1869).
Gårsdagens Blix.
Send ein kommentar.