8.12.03
Blixtille
Magnhild Bruheim er Innside-skribent i Dag og Tid denne veka. Her gjer ho greie for nokre "Uoppklarte songmysterium". Magnhild, kjend som ivrig avskrivar av slagertekstar frå Ønskekonserten, fortel:
Dette problemet har ho altså oppklart. Det uoppklarte, derimot, gjeld julesongen "Et barn er født i Betlehem":
Det ser eg slett ikkje bort frå. Gleda har, heldigvis, sine eigne vegar. Det hender framleis rett som det er at det vert fødd eit barn i Betlehem, eller i Jerusalem, og at nokon gler seg over det.
Send ein kommentar.
I "Førstereisgutten" av Stordahl og Engedahl finn eg i slagerboka mi frå barndommen linja "livet er ikke blix til å ha". Eg skjønte at det i hovudsak tyder at livet ikkje er så lett, for det var eg klar over alt den gongen. Og Blix var jo til dømes namnet på ein salmediktar. Havet, derimot, hadde eg aldri sett. At det kunne vera blikkstille, var noko eg lærte i vaksen alder.
Dette problemet har ho altså oppklart. Det uoppklarte, derimot, gjeld julesongen "Et barn er født i Betlehem":
Men eg har ennå ikkje fått svar på kven dei ti er som gler seg i Jerusalem. Kanskje er det ikkje så mange som ti lenger, heller. Er det i det heile tatt grunn til at nokon skal gle seg i Jerusalem?
Det ser eg slett ikkje bort frå. Gleda har, heldigvis, sine eigne vegar. Det hender framleis rett som det er at det vert fødd eit barn i Betlehem, eller i Jerusalem, og at nokon gler seg over det.
Send ein kommentar.