BlixBlog

"Så kom den store dekonstruktøren til Jacques Derrida, også." Nekrologane over Derrida (1930-2004), som døydde laurdag 8. oktober, har vore mange i veka som var, både i internasjonal og i norsk presse. Her skal eg berre gjere merksam på kommentaren til Bjørn Kvalsvik Nicolaysen i Dag og Tid. Eg veit ikkje om den gode Bjørn i Stavanger vil kalle seg Derridas læresvein, men han har i alle fall lært mykje av han, jamvel som student under kateteret hans. Hen poengterer dette perspektivet:

Dekonstruksjonen, den går i grunn og botnar ut på vi i all språkbruk finn innhyst (eller nedfelt) djupe metafysiske føresetnader, grunnleggjande førestellingar om koss verda er og bør vere ordna. I og med at desse førestellingane er utematiserte og difor ikkje medvitne, så vil det òg vere slik at mangt av det vi held for å vere tilforlatelege ytringar – også i dei grunntekstane vi refererer oss til, filosofiske så vel som statens styrande tekstar – er bygd opp over uløyselege motseiingar. Difor kan filosofiske doktrinar heller ikkje forsvarast.

Det er lite lagt merke til at pied-noir-jødeguten frå Algerie ikkje berre står i gjeld til, men på ein viss måte gjekk rett inn i ein rabbinsk visdomstradisjon som dyrkar paradokset. ...

Les meir.