BlixBlog

Paa Gud aaleine / Eg lit i Livsens Strid.
Hans Ord det reine / Veit Raad i rette Tid.
Han alle Stader / Meg fører fri og sæl.
Alt, som meg skader, / Han vender av so vel,
Den gode Fader, / Den Gud Immanuel.
----------------------
Elias Blix, Nokre Salmar (4de aukade Utgaava; Kristiania: Samlaget, 1891), nr. 119

Denne salmen fekk ikkje vere med i Norsk Salmebok. Eg meiner det var ei feilvurdering. For det eine skulle den fått vere med av reine pietetsomsyn, om den er aldri så lite sungen i våre dagar. Dette er ord som generasjon på generasjon av forfedrane og -mødrene våre har gjort til sine. Dessutan meiner eg framleis at det er ein god salme, i all si einfaldige trusvisse.

Blix har gjort nokre endringar i slutten av strofe 2 sidan sist. Før:

Han vil og vera / Min Styrke og min Skjold,
Og fri meg gjera / Fraa Vondskaps Magt og Vold
Og so med Æra / Meg reisa upp av Mold.

No:

Han vil og vera / Min Styrke og min Skjold,
Og sæl meg gjera / Naar her eg sig i Mold,
Og heim meg bera / Til Livsens grøne Voll.

Eg likar den eldste versjonen best. I innleiinga til strofe 5 held Blix framleis på vokativforma "No, Jesu milde!" Det er ein del slike i dei eldste salmehefta, men dei fleste er blitt borte i seinare utgåver.

Heile salmen
Tidlegare kommentarar: 1870-, 1883-utgåva.
Torsdagens Blix