BlixBlog

Sanderfjords Blad 30.04.2009, i ein omtale av "Per Tveits ønskekonsert" (som blei halden i Bugården kyrkje i går):

Temaet for konserten er lengting, liv og song, som det heter i den kjente sangen «No livnar det i lundar».
– Det blir et veldig variert materiale, med alt fra «Kom mai du skjønne milde» til komposisjoner av John Rutter, sier Tveit.

Framtid i Nord 02.05.09 gjev att ein tekstmeditasjon for søndagen av prostiprestvikar Idar Mikkelsen:

Det går mot vår-og om en stund er det sommar.Våres dikterskald i nord skriver det slik.Du vår med ljose dager,Med lengting liv og song, Du spår at Gud oss lagar, Ein betre vår ein gong.

Det fortelles at to personer lå utsultet og syke i en tysk fangeleir våren 1945. En prest og gudsfornekteren Arnulf Øverland. Øverland-den store dikter-siterte dette verset av Elias Blix. Han var interessert i diktets udødelige kvalitet-og ville få opp livsviljen ved å tenke å sitere den store skald.Ein betre vår ein gong-også han så sikkert mataforen for dimensjonen utafor livet som svant.

Hva presten tenkte veit vi ikke men kanskje også her ble øynene opplatt av de "umyndige"- hva veit eg.I alle fal lød de veldige ord i elendighten deres:Ein betre vår ein gong.

Nett denne må eg nesten kommentere, for det er eit interessant kasus som viser korleis vandrehistorier oppstår og spreier seg. Utgangspunktet er heilt tydeleg opningskapitlet i Blix-biografien min, der lektor Hans Bovim høyrer Arnulf Øverland sitere dette verset. Du finn forresten eit intervju med Bovim her. No er altså mannen blitt prest. Meir interessant er tolkingane forfattaren legg på historia, ikkje minst innsynet i "kva Øverland meinte". Ingen moralske dommar frå mi side, det var berre interessant å observere kva det er blitt ut av noko ein sjølv har skrive ...

I Aura Avis 02.05.09 skriv Bodil Rød i spalta "For egen regning":

«No livnar det i lundar, no lauvast det li. Den heile skapning stundar no fram mot sumars tid». Elias Blix sin gamle vakre salme gjør samme inntrykket hver gang jeg hører den, det samme er det med Hans Hyldbakks «Vårsøg». To totalt forskjellige diktere, men med samme fantastiske evne til å beskrive og formidle vårens mirakler.

Oppland Arbeiderblad 02.05.09 har under "Foreningsliv" eit referat frå møte i Snertingdal Bygdekvinnelag 22.04., der eit tjuetal frammøte fekk ei innføring i «Rengjøring – dagens moderne
metoder».

Kvelden ble avsluttet med noen vers av «No livnar det i lunder».
Ref.

Andakt over Markus 4,26.28 i Stjørdalens Blad 02.05.09:

Det er vår, det gror og spirer over alt og underet skjer atter en gang. «Nytt liv av daude gror» rundt omkring i bygdene våre, driver bonden og bearbeider jorda, så den blir myk og god for sitt såkorn. ogdet han sår forventer han og høste.

I Bibelen, er det og snakk om såkorn, det såkornet er Guds ord, av beste salg, og det er gitt til oss alle, men hvordan bearbeider du og jeg, vår Hjertegod! Hva gjør vi! Lar vi Guds ord få spirekraft i vårt hjerte, så Herren kan forvente en god høst.
Han har gitt oss det beste ,sin sønn, Jesus Kristus, Han var førstegrøden, for at vi, ved Ham skulle få evig liv.

Det kommer en høst for oss alle, sørg for at du er god jord og la Herrens vårsol få la ordet spire i ditt hejrte, mens det ennå er grotid.

Du vår med ljos dager, med lengting, liv og song.
Du spår at Gud oss lager ein betre vår ein gong.
Strofe av Elias Blix

God vår til dere alle,
Jorid Arstad

Så er det Ove Mellingen, han gjev til beste ein heil collage av vårsongar i Telemarksavisa 02.05.09:

Eller Blix, Elias blant venner, og Vaarsong – som vi tror heter Livnar i lundar;

Det er vel fagre stunder
Naar vaaren kjem her nord
Og atter som et under
Nytt liv av daude gror.

Sjølv er eg mest glad i den aller første tittelen på salmen. I 1875-utgåva av "Nokre Salmar" heitte den "Gudleg Vaarsong". Og da kan det passe å runde av for i dag med Nina Solvang i spalta "Dyrlegen", Fædrelandsvennen Magasinet, 02.05.09:

No livnar det i lundar ...
... no lauvast det i li! - Og i dyreriket skal jeg hilse og si at det yngles!