BlixBlog

Helgefreden er i ferd med å gå over, eg er heime etter ei svært effektiv familiær bursdagsfeiring (3 stk. nevøar/nieser på 20, 10 og 7). Kort oppsummering av laurdagens Lillehammertur saman med AM:

• Høgdepunktet: "Take My VOICE", Inger Bråtveit og Jenny Hval, i Amnesty-serien "Sannhetens pris". Eg skjøna nok ikkje alt (og det er ikkje berre fordi dette handla om kvinners erfaringar), men eg skjøna at dette er bra. Eg har høyrt forfattar og bibelomsetjarkollega Inger halde føredrag, men eg har aldri høyrt henne lese opp. Vel, dette var meir performance enn opplesing, og Inger viste seg som ein myndig og tydeleg sceneperson. Flott oppleving, og svært musikalsk. Ein kan ikkje seie at Jenny Hval, alias "Rockettothesky", spela på mange strengar, men ho spela på mykje anna, spesielt på den menneskelege stemma, med god elektronisk hjelp. Svært presist, svært uttrykksfullt.
  
• Nedturen: "Det norske essayet i sannhetens tjeneste", Gisle Selnes, Eldrid Lunden, Arve Kleiva, debatt i regi av "Vinduet", med Azdak Shafieian som programleiar. Eg kan ikkje seie at dette var dårleg, det skulle no berre mangle, med desse paneldeltakarane. Men det blei ein av desse paneldebattane ein synest ein har opplevd før, der tre innleiarar les opp kvar sine essays dei har skrive på førehand, held på akkurat litt for lenge og ikkje heilt greier å kome i dialog med kvarandre. Dette er ei vanskeleg form, og denne samtalen kom ikkje riktig i gang, trass gode oppspel, ikkje minst frå Arve Kleiva. Han prøvde å problematisere begrepet "Sanning" som flagga over heile Lillehammer førre veke.
  
• Overraskinga: Darren Shan hadde eg aldri høyrt om, men AM (16) har vener som er dedikerte lesarar. Det handlar om ein ire som skriv grøssarbøker for ungdom, om vampyrar og denslags. Fyren har selt ti millionar bøker, og eg hadde altså ikkje høyrt om han ein gong. Salen var prega av blodfans i alderen 13-19, såg det ut som. Mannen sjølv var høgst sympatisk, trass i det blodige innhaldet, og han tok seg god tid under signeringsøkta etterpå. Jon Ewo var ein fin programleiar.
  
• Bonussporet: Feminismens falitt i Aust-Europa? Sofi Oksanen og Stephen Walton førte ein svært interessant og perspektivrik samtale, leia av Syn og Segn-redaktør Bente Riise, om stillinga til kvinner og seksuelle minoritetar i det post-kommunistiske Aust-Europa. Eg veit ikkje heilt kvifor denne samtalen tok av på ein heilt annan måte enn essay-debatten. Kanskje var det ein føremon at det ikkje var formelle førebudde innlegg, her var vi nærmare intervjuet som form. Kanskje var emnet meir eigna til å få opp temperaturen. Kanskje hadde det noko med personkjemi å gjere. Ikkje veit eg.

Elles var vi velsigna med eit uvanleg vakkert pinsevêr. Det blei ikkje så mykje tid til uteliv, men dei obligatoriske visittane i Storgata og Søndre Park fekk vi no avvikla. Og så rakk vi innom E og AB på Hamar på heimveg.